Ο Γιόκο: Ο Τελευταίος Χιμπατζής της Κολομβίας Σε Νέα Αρχή

Ζωγραφίζει, τρώει με μαχαιροπίρουνα και παρακολουθεί τηλεόραση… Ωστόσο, εδώ και δύο χρόνια, ο Γιόκο, ο τελευταίος χιμπατζής που ζούσε σε αιχμαλωσία στην Κολομβία, ζούσε απομονωμένος. Πλέον, έχει απογειωθεί για τη Βραζιλία, όπου θα επιστρέψει στην κοινωνία των ομοίων του σε ένα καταφύγιο για πρωτεύοντα ζώα.

Ο 38χρονος Γιόκο ζυγίζει 60 κιλά και λόγω της ανεπαρκούς φροντίδας που είχε από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες του, παρουσιάζει επίσης φαλάκρα. Έχει μεταφερθεί στη Σοροκάμπα, στο Σάο Πάολο, όπου βρίσκεται το μεγαλύτερο καταφύγιο πρωτευόντων ζώων στη Λατινική Αμερική, που φιλοξενεί 250 ζώα σε συνθήκες ασφαλείας.

Η Επιχείρηση «Κιβωτός του Νώε»

Δημοσιογράφοι από το Γαλλικό Πρακτορείο τον συνόδευσαν σε μία από τις δύο πτήσεις του προς τη νέα του ζωή. Στην επιχείρηση που ονομάστηκε «Κιβωτός του Νώε», ο Γιόκο ταξίδεψε σε ένα ειδικά σχεδιασμένο κλουβί, συνοδευόμενος από έναν κτηνίατρο που ανησυχούσε για την ικανότητά του να ενταχθεί στην νέα του κοινότητα.

Ως παιχνιδιάρης χιμπατζής που αγαπά τα γλυκά και ζωγραφίζει με χρωματιστές ξυλομπογιές, ο Γιόκο δεν έχει συναντήσει άλλο χιμπατζή τα τελευταία περίπου δύο χρόνια. Είχε αγοραστεί λαθραία από έναν έμπορο ναρκωτικών, μέχρι που η αστυνομία τον κατέσχεσε το 2017 και τον τοποθέτησε στο Βιοπάρκο Ουκουμαρί στην Περέιρα, Κολομβία.

Μαζί σε Σκοτεινές Στιγμές

Το 2023, δύο άλλοι χιμπατζήδες, η Τσίτα και ο Πάντσο, που ζούσαν επίσης αιχμάλωτοι, δραπέτευσαν από τον ίδιο ζωολογικό κήπο. Δυστυχώς, ακολούθησαν τραγικά γεγονότα, καθώς οι Authorities επιχείρησαν να τους εξουδετερώσουν λόγω του κινδύνου που συνιστούσαν για τις γειτονικές κοινότητες, κάτι που προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις των φιλόζωων στη χώρα.

Ο Γιόκο, μεγαλωμένος με ανθρώπινη φροντίδα και έκθεση σε τηλεόραση, δυσκολεύεται να κοινωνικοποιηθεί με άλλους χιμπατζήδες, σύμφωνα με τους φύλακές του. Είχε αναπτύξει έναν ειδικό δεσμό με την Τσίτα, αλλά μετά τον θάνατό της, έμεινε μόνος χωρίς συντροφιά.

Η Πρόκληση Της Προσαρμογής

Η Διεθνής Ένωση για την Προστασία της Φύσης (UICN) κατατάσσει τους χιμπατζήδες ως ένα είδος που διατρέχει σοβαρό κίνδυνο εξαφάνισης. Οι κολομβιανές αρχές αποφάσισαν να στείλουν τον Γιόκο στη Βραζιλία με την ελπίδα ότι οι άλλοι χιμπατζήδες θα τον αποδεχτούν και θα μπορέσει να ενταχθεί στην κοινότητά τους.

Οι διάφοροι κτηνίατροι που τον παρακολουθούν, όπως ο Χαβιέρ Γκερέρο, αναφέρουν ότι ο Γιόκο είναι «εξανθρωπισμένος» και συμπεριφέρεται περισσότερο σαν παιδί, κάτι που υποδεικνύει σοβαρές συνέπειες της αιχμαλωσίας του. «Θα πρέπει να γίνει χιμπατζής», τονίζει ο κτηνίατρος, επισημαίνοντας την ανάγκη για φυσική συμπεριφορά και ζωώδη ένστικτα.

Η Μάχη για Επιβίωση

Στη διάρκεια της αιχμαλωσίας του, ο Γιόκο υπήρξε θύμα των συνθηκών που επικρατούσαν κατά την αγορά του από τους μαφιόζους της Κολομβίας. Πολλοί από αυτούς αγοράζουν εξωτικά ζώα, αλλά ο Γιόκο πλήρωσε το τίμημα της μη φυσικής του ζωής, αναπτύσσοντας διατροφικές συνήθειες που περιλάμβαναν γεύματα πρόχειρης διατροφής, και υποφέροντας από δερματικά προβλήματα και απώλεια τριχώματος.

Οι χιμπατζήδες στη φύση ζουν 40-45 χρόνια, με την δυνατότητα να φτάσουν τα 60 αν έχουν πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα. Ωστόσο, ο Γιόκο αλληλεπίδρασε ελάχιστα με άλλους χιμπατζήδες κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας, γεγονός που διαμόρφωσε έναν μοναδικό τρόπο επικοινωνίας που δεν είναι συμβατός με τους ομόφυλους του.

Με την μεταφορά του στην Σοροκάμπα, αναμένεται να κλείσει μια δύσκολη περίοδος στη ζωή του, που συνδέεται με τους θανάτους της Τσίτα και του Πάντσο. Η διεθνής μη κυβερνητική οργάνωση Projet Grand Singe, που ασχολείται με την προστασία των χιμπατζήδων, επισημαίνει ότι η Κολομβία είναι η πρώτη χώρα παγκοσμίως που, εθελοντικά, δεν διατηρεί πρωτεύοντα ζώα σε αιχμαλωσία.

Η αναχώρηση του Γιόκο είναι εξαιρετικά συμβολική, όπως αναφέρει η γερουσιάστρια Αντρέα Παντίγια, η οποία βοήθησε στην μεταφορά του. «Κανένα από αυτά τα είδη δεν είναι ενδημικό και δεν έχουν θέση σε αυτή τη χώρα», δήλωσε, ενώ παραμένει αναπάντητο το ερώτημα αν ο Γιόκο θα μπορέσει να ενταχθεί στην νέα του κοινότητα. Ο βιολόγος Σέζαρ Γκόμες, που εργάζεται στο Βιοπάρκο Ουκουμαρί, ελπίζει ότι στη Σοροκάμπα ο Γιόκο θα βρει άλλους χιμπατζήδες που θα κατανοήσουν τη συμπεριφορά του.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ